Archive for września 2015

Home Archive for września 2015

19. Międzynarodowe Targi Książki w Krakowie - gdzie warto się udać?

Do 19. Międzynarodowych Targów Książki w Krakowie został niespełna miesiąc! Jestem niesamowicie podekscytowana! Uwielbiam Kraków i każdy z krótkich pobytów w tym mieście wspominam bardzo mile, więc zbliżające się wydarzenie może być jeszcze lepsze niż ostatnie Warszawskie Targi Książki. Ponieważ organizatorzy przygotowali mnóstwo atrakcji, postanowiłam podzielić się z Wami punktami, których nie może zabraknąć na mojej liście.

Może przy tej okazji się spotkamy?

UnReal

Jeden mężczyzna i kilkanaście kobiet, zabiegających nieustannie o jego względy. Ich życie filmuje kilkadziesiąt kamer, a poczynania ogląda kilkadziesiąt milionów widzów. Jeżeli kiedykolwiek myśleliście, że reality show pokazuje całą prawdę o osobach biorących w programie udział, byliście bardzo naiwni. Serial UnReal obnaża mechanizmy manipulacji oraz wykorzystywanie kruczków prawnych w umowach, które sprawiają, że uczestnicy reality show zatańczą dokładnie tak, jak zagra im producent.

Na jednym z moich ulubionych blogów, którego czytam już od bardzo długiego czasu, czyli Rozkminkach Pana Dziejaszka, przeczytałam o serialu UnReal, w jakim jedną z głównych ról gra Constance Zimmer. Aktorkę pokochałam za jej udział w Entouarage czy Love bites, więc musiałam zobaczyć, w czym teraz przychodzi jej występować. Nie zawiodłam się. Już pierwsze minuty pierwszego odcinka totalnie mną wstrząsnęły. Zobaczcie, jak pisze o początku UnReal Mateusz:

Ignacy Karpowicz - Sońka

Ignacy Karpowicz to wielki pisarz jest, a jego najnowsze dzieło, Sońka, nominowana w tym roku do Nagrody Nike (tak jak w 2009 Gesty, w 2011 Balladyny i romanse, a w ubiegłym Ości), tylko potwierdza, że geniusz Karpowicza wciaż ma się rewelacyjnie. Czy uda mu się jednak pokonać m.in. Szczepana Twardocha (Drach) lub Olgę Tokarczuk (Księgi Jakubowe)? O tym przekonamy się 4 października podczas uroczystości. Tymczasem, jeśli jeszcze nie czytaliście Sońki, chcę Was do tego gorąco zachęcić.

Pewnego razu, nie wiadomo, czy zupełnie przypadkiem, czy też przepełnionym premedytacją zrządzeniem losu, Sońka spotyka Igora. Sońka jest bardzo stara, jesień jej życia musi być bardzo późna, a może jest to już zima. Pochodzi z tego samego świata, co Igor - rządzą nim pragnienia, miłość i nienawiść. Tak było zawsze, tak jest i tak będzie, bez względu na to, w jakim czasie rozgrywa się życie.

7 pytań, które zadają ludzie, gdy dowiedzą się, że piszesz książki

Zebrałam dla Was pytania, które najczęściej trafiają mi się w związku z Piromanami, bo jestem ciekawa, czy Wy, jeśli są wśród Was osoby o podobnej sytuacji (to stwierdzenie brzmi, jakbyśmy byli dotknięci przez jakąś klęskę żywiołową, albo chociaż życiową), macie podobnie. Wiadomo, z reguły pisarz cieszy się, gdy ktoś zainteresuje się jego twórczością. Ale czy zawsze?

No właśnie, zastanawiam się, bo nasze polskie zaciekawienie czasami przeradza się we wścibstwo. Czasem chcemy po prostu być mili, a czasem skierować pytanie tak, by informacje wykorzystać dla własnej korzyści. Na ogół podchodzę z dystansem do takich osób i samej siebie, staram się po prostu cieszyć, że ktoś pomyślał o mnie jako o osobie obcującej z tekstem (bo czy o pisarce, czy literatce, czy po prostu autorce? o tym konkretnie zastanawiam się TUTAJ, zapraszam). Lubię otrzymywać pytania. Lubię udzielać na nie odpowiedzi. Ale z czasem nasuwają mi się dodatkowe refleksje i chcę się nimi dziś z Wami podzielić. Przedstawiam Wam zatem 7 pytań, które najczęściej zadają ludzie, gdy dowiedzą się, że piszesz książki...

... i gdy dowiedzą się, że jesteś debiutantem.

Celebrity Book Tag - Sławy pośród książek

Jestem sobą, więc robię po swojemu. Jako wielbicielka języka polskiego nie mogłabym wykonać Celebrity Book Tag w dokładnie takiej formie, jaka przewinęła się przez kilka innych blogów książkowych. (Hmm, czy Fabryka dygresji to blog książkowy? Jak myślicie)? Tym bardziej, że to pierwsze w historii strony takie wydarzenie. (Nie licząc nominacji Liebster Blog Award). I dlatego Celebrity Book Tag zmienia się u mnie w listę pt. Sławy pośród książek.

Po angielsku sporo lepiej brzmi lepiej. Football zamiast piłka nożna. George Bush zamiast Jerzy Krzak, computer zamiast komputer - zwłaszcza, jeśli wypowiedziane z brytyjskim akcentem... Ale język polski jest równie cudowny. Jak wiatr. Dlatego będę się starała to udowodnić, nawet przy okazjach takich jak ta. O ile się powtórzą.

Boję się życia

Boję się życia. Tak pisze Krzysztof Varga w Nagrobku z lastryko i tak sobie myślę od czasu do czasu, patrząc na przejeżdżające tramwaje. Tak twierdzą bohaterowie Piromanów i tak czują setki z nas. Dlaczego obecnie bardziej boimy się życia niż śmierci? Co jest nie tak z naszą generacją?

Nie wiem, czy oglądałam dużo telewizji, ani czy moi rodzice się kłócili. Może była to wina wściekle czerwonego dywanu w pokoju, w jakim spaliśmy przed przeprowadzką do domu na peryferiach miasta, a może moja nieokiełznana wyobraźnia od samego początku po prostu pochodziła z rodzaju tych mrocznych. Trudno stwierdzić, miałam wówczas przecież mniej niż trzy lata. Tak, akurat to pamiętam. To i budzenie się w nocy.

10 sposobów na jesienną chandrę

Wakacje nieubłaganie się skończyły, a ja, w przerwie między obowiązkami, coraz częściej zastanawiam się, jakby to było, gdyby móc cofnąć czas. Póki co, nie mogę zmienić przeszłości, ale mogę wpłynąć na przyszłość. I sprawić, by ten najbliższy czas nie upłynął pod znakiem marazmu, a wręcz przeciwnie: efektywności oraz efektowności! Przedstawiam Wam 10 sposobów na jesienną chandrę, które pomagają mi zmobilizować się do działania. Jeżeli macie swoje sposoby, koniecznie dajcie znać w komentarzu!

i.imgur.com

1. Motywujące karteczki na ścianach

Manią oblepiania ścian zaraziłam się od Zuz. Moja koleżanka swoje postanowienia notowała na kartkach i przylepiała do ścian, by mogła zobaczyć je zaraz po obudzeniu i zainspirować się do działania. Po raz pierwszy zastosowałam taką taktykę po rozstaniu z chłopakiem, do którego wciąż niestety żywiłam sporo pozytywnych uczuć.

Przystanek Alaska

Dziś o niezwykłym serialu, którego odcinki uwielbiałam już za dzieciaka. Mowa o charyzmatycznych, jedynych w swoim rodzaju bohaterach, klimacie lat dziewięćdziesiątych, indiańskich wierzeniach, filozoficznych rozważaniach oraz przepięknych widokach dzikiej natury. Tak, to wszystko w jednym serialu, idealnym na koniec lata. Zapraszam do Cicely, czyli recenzja Przystanku Alaska!

Czar bohaterów

Joel Fleischman (Rob Morrow) jest nowojorskim Żydem (zawsze bawiło mnie to sformułowanie, ale jest chyba lepsze niż żydowski Nowojorczyk), który przyjeżdża na Alaskę, by odpracować jako lekarz rodzinny pieniądze włożone w jego edukację przez obywateli USA. Okazuje się, że musi spędzić cztery lata w małym miasteczku, odcięty od ukochanych bajgli i, w jego mniemaniu, prawdziwego życia. Tak rozpoczyna się pełne humoru pięć sezonów serialu.

10 piosenek na dobry humor

Pierwszy dzień szkoły, jeden z ostatnich dni upałów. Urlopy pewnie za Wami, sezon kampanii wrześniowej właśnie się rozpoczął, później już tylko Wszystkich Świętych i Boże Narodzenie... Czas pędzi nieubłaganie. Dlatego postanowiłam podnieść Was na duchu i zaprezentować 10 piosenek, które zawsze zapewniają mi dobry humor.

1. Pharrel Williams - Happy

Pewnie macie dość tej piosenki, pewnie za dużo jej w reklamach i właściwie gdziekolwiek, gdzie nadstawicie ucha. Ale ja wciaż ją uwielbiam. Mimo dziesiątek, jeśli nie setek odsłuchań, nadal mi się nie znudziła. Zresztą zgodzicie się chyba ze mną, że tkwi w niej niebywała energia i optymizm, prawda? A tym razem chciałabym przedstawić Wam lokalną wersję teledysku, nakręconego przez mieszkańców Poznania, którzy sprowadzili się do tego magicznego miasta z różnych zakątków świata. Rewelacyjna robota! Śmiało mogę powiedzieć, że podoba mi się zdecydowanie bardziej od oryginalnej wersji.

Subskrybuj: Posty ( Atom )

Pages